منشا صندل

ما صندل ها را به خاطر سادگی شان دوست داریم.بر خلاف کفش های بسته، صندل ها به پاهای ما از انقباض جعبه های پنجه رهایی می دهند.

بهترین صندل‌ها برای پیاده‌روی دارای کفی ساده برای محافظت از پاها در برابر زمین هستند، در حالی که رویه‌ها کاملاً ظاهر می‌شوند یا با تسمه‌هایی پوشیده می‌شوند که ممکن است کاربردی یا مد روز باشند.سادگی بسیار صندل ها از دیرباز باعث جذابیت آن ها به عنوان یک کفش ساده شده است.در واقع به نظر می رسد صندل اولین کفشی است که تا به حال توسط انسان پوشیده شده است-با توجه به طراحی ساده آنها قابل درک است.

تاریخچه صندل ها به قدمت بسیار طولانی باز می گردد و به نظر می رسد که نقش منحصر به فردی در تاریخ بشریت ایفا می کند زیرا ما به معنای واقعی کلمه در طول اعصار به نقاط عطف جدیدی قدم گذاشتیم.

صندل فورت راک

قدیمی‌ترین صندل‌های شناخته شده نیز قدیمی‌ترین کفش‌هایی هستند که تا کنون یافت شده‌اند.در سال 1938 در غار فورت راک در جنوب شرقی اورگان کشف شد، ده ها صندل به طرز شگفت آوری توسط لایه ای از خاکستر آتشفشانی به خوبی حفظ شدند.قدمت رادیوکربنی که در سال 1951 روی صندل ها انجام شد، قدمت آن ها را بین 9000 تا 10000 سال نشان داد.نشانه‌های ساییدگی، پارگی و تعمیر مکرر صندل‌ها حاکی از آن است که غارنشینان باستان آن‌ها را تا زمانی که فرسوده می‌شدند می‌پوشیدند و سپس آن‌ها را در پشت غار می‌انداختند.

صندل‌های فورت راک از الیاف مارپیچ به هم چسبیده تشکیل شده‌اند که در یک کفی صاف با یک بال در جلو برای محافظت از انگشتان پا بافته شده‌اند.بند های بافته شده آنها را به پا می بست.تاریخ دانان خاطرنشان می کنند که قدمت این صندل ها به دورانی در تاریخ بشر اولیه باز می گردد که سبد بافی آغاز شد.برخی از متفکران مبتکر باستانی باید احتمالات را دیده باشند.

نمونه هایی از صندل های بافته شده دوران نوسنگی نیز نشان می دهد که ذهن های مبتکر یکسان فکر می کنند.نسخه‌های اولیه دمپایی‌های بافته شده ثابت می‌کنند که شلوارهای ساده و بین انگشتان پا راه خوبی برای نگه داشتن صندل در جای خود هستند.

صندل در طول قرن ها

سادگی صندل ها به عنوان کفش باعث محبوبیت آنها در تاریخ اولیه بشر شد.سومریان باستان تا 3000 سال قبل از میلاد صندل هایی با انگشتان برگردان می پوشیدند.بابلی‌های باستان صندل‌های پوست حیوانات خود را با عطر می‌مالیدند و آن‌ها را قرمز می‌کردند، در حالی که ایرانی‌ها صندل‌های ساده‌ای به نام پادوکا می‌پوشیدند.

این سکوهای چوبی به شکل پا دارای یک تیرک کوچک بین انگشت اول و دوم با یک دستگیره ساده یا تزئینی برای ثابت نگه داشتن صندل روی پا بود.ایرانیان ثروتمند پادوکاهای تزئین شده با جواهرات و مروارید می پوشیدند.

کلئوپاترای زیبا چه صندل هایی پوشید؟

در حالی که بیشتر مصریان باستان پابرهنه می رفتند، ثروتمندترین ها صندل می پوشیدند.از قضا، اینها بیشتر برای تزئین بودند تا کارکرد، زیرا تصاویر باستانی سلطنتی مصر، بردگان را نشان می دهد که پشت سر فرمانروایان سلطنتی راه می روند و صندل های خود را در دست دارند.

این نشان می دهد که آنها برای تحت تأثیر قرار دادن قرار داشتند و تا زمانی که حاکم آنها را به محض ورود به جلسات مهم و مجالس تشریفاتی نپوشید، تمیز نگه داشته می شدند.آی تی'همچنین به احتمال زیاد صندل های آن زمان بوده است'بهترین صندل برای پیاده روی در مسافت های طولانی و پابرهنه رفتن بسیار راحت تر بود.

صندل های حاکمان مهمی مانند کلئوپاترا به گونه ای طراحی شده بود که کاملاً با پای سلطنتی او مطابقت داشته باشد.او پاهای برهنه‌اش را در شن‌های مرطوب قرار داد و صندل‌سازان را رها کرد تا با استفاده از پاپیروس بافته شده، قالب‌هایی از نقش‌ها بسازند تا سکوها را تشکیل دهند.صندل‌سازان سپس بند‌های جواهری اضافه کردند تا آن‌ها را بین کلئوپاترا ثابت نگه دارند'انگشت اول و دوم شیک.

آیا واقعاً گلادیاتورها صندل می پوشیدند؟

بله، ما از کفش‌های گلادیاتورها و سربازان رومی، صندل‌های بنددار را که امروز دوست داریم بپوشیم، مدل می‌کنیم.تسمه های سخت و جزئیات قلابدار روی صندل های گلادیاتور اصلی آنچنان دوام ناهمواری به آنها می بخشید که سربازان رومی می توانستند برای مدت طولانی تری نسبت به رقبای خود در نبردها پیاده روی کنند.-بله، به طرز باورنکردنی، صندل ها نقش مهمی در گسترش امپراتوری روم داشتند.

سربازان رومی مطمئناً وقتی یاد می‌گرفتند که فیلم‌هایی که درباره آنها ساخته می‌شود، کفش‌هایشان را قرن‌ها بعد به سبک و سیاق باز می‌گرداند، شگفت زده می‌شدند.-اما عمدتا برای زنان

در اواخر دوران منحط امپراتوری روم، صندل سازان صندل های سلطنتی را با طلا و جواهرات تزئین می کردند، و حتی سربازان رومی که از نبرد بازمی گشتند، ناخن های برنزی صندل های خود را با آن هایی که از طلا یا نقره ساخته شده بود، جایگزین کردند.فرمانروایان رومی صندل های رنگی مانند بنفش و قرمز را به اشراف خداگونه محدود می کردند.

بازگشت صندل

در طول جنگ جهانی دوم، صندل‌ها پس از مدت‌ها غیبت به سبک مدرن بازگشتند که ناشی از قرن‌ها پا بود که به نوعی بیش از حد شهوانی به نظر می‌رسید که در چشم عموم دیده شود.

سربازان مستقر در اقیانوس آرام صندل های چوبی بنددار را برای همسران و دوست دختران خود به خانه آوردند و تولیدکنندگان کفش به سرعت از این روند استفاده کردند.این امر، همراه با محبوبیت روزافزون فیلم‌های حماسی کتاب مقدس با پوشیدن صندل‌های مخصوص بازیگران، باعث شد این روند به طرح‌های صندل دیگر منشعب شود.

به زودی کفش های راحت و جذاب توسط بازیگران زن فیلم ها پوشیده شد و میلیون ها تماشاگر ستاره سینما از مد رو به رشد پیروی کردند.دیری نپایید که طراحان کفش های پاشنه بلند و رنگ های روشن را اضافه کردند و صندل ها به کفش های دختران پین آپ محبوب در دهه 1950 تبدیل شد.

امروزه تقریبا همه افراد کمد پر از صندل دارند.از بهترین صندل‌ها برای پیاده‌روی در سبک‌های خشن در فضای باز گرفته تا صندل‌های تقریباً با بند نازک و نقره‌ای، صندل‌ها اینجا هستند که ثابت می‌کنند اجداد باستانی ما می‌دانستند چه چیزی راحت، کاربردی و زیباست.

این مقاله برگرفته ازwww.reviewthis.com، در صورت وجود تخلف، لطفا با ما تماس بگیرید